Gorączka trzydniowa, inaczej rumień nagły (roseola infantum lub exanthema subitum) jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirusa opryszczkowego, nazywanego herpeswirusem ludzkim typu 6 – HHV. Mikrobiologia zna dwa typy tego patogenu – typ A (HHV-6A) i B (HHV-6B) – z czego odmiana B jest najczęstszą przyczyną zachorowań. Choroba po raz pierwszy została opisana w 1910 roku, a w 1988 roku odnaleziono jej przyczynę. Dotyka głównie dzieci w wieku do 6. miesiąca życia do 2. roku i jest jedną z najczęściej spotykanych infekcji u niemowląt. Wirus jest wysoko rozpowszechniony w środowisku człowieka, o czym świadczy występowanie przeciwciał u 90% członków populacji, którzy nie ukończyli jeszcze 24. miesiąca życia.

Do zakażenia dochodzi najprawdopodobniej drogą oddechową, ale wirus jest roznoszony nie tylko przez osoby zainfekowane, ale także przez nosicieli, którzy nie mają objawów choroby. Stąd nie ma praktycznie możliwość, by ochronić dziecko przed zakażeniem. Ponadto nie można mu zapobiegać. Co istotne HHV-6, zawierający jedną liniową cząsteczkę DNA, jest jedynym znanym herpeswirusem ludzkim, który ma zdolność wbudowania swojego materiału genetycznego do genomu człowieka, a co za tym idzie może zostać przekazany potomstwu. Ocenia się, że infekcje wrodzone występują u 1% dzieci. Okres wylegania wirusa wynosi od 7 do 14 dni. Zachorowania obserwuje się przez cały rok, ale ich natężenie ma miejsce wiosną i jesienią.

Objawy choroby

Gorączka trzydniowa najczęściej ma postać bezobjawową, oznaki choroby zauważa się tylko u 17% osób zainfekowanych. Jako zakażenie latentne może ponadto towarzyszyć chorobie limfoproliferacyjnej, zespołowi Sjörgena, sarkoidozie oraz zakażeniu HIV. Wirus HHV-6 jest izolowany z limfocytów osób chorych na AIDS i odgrywa rolę w przebiegu tego schorzenia. W środowisku zdrowych dzieci herpeswirus wywołuje małe epidemie lub zachorowania sporadyczne.

Głównym objawem choroby jest gorączka do lub powyżej 39°C, trwająca 3–5, maksymalnie 7 dni. Poza temperaturą rzadko zauważa się nieżyt dróg oddechowych, kaszel, katar, zmiany grudkowe w gardle, czasem biegunkę. U młodszych dzieci mogą pojawić się napady drgawkowe. W 2. lub 3. dniu choroby obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych podżuchwowych i przyusznych, które może się utrzymywać przez tydzień i ustępuje po tym czasie samoistnie. W badaniu krwi stwierdza się leukopenię (obniżenie liczby leukocytów) oraz znaczną limfocytozę (zwiększenie liczby limfocytów). Po ustąpieniu gorączki na skórze dziecka pojawia się jasno różowa, grudkowo-plamista wysypka, która utrzymuje się przez kilka dni na twarzy i tułowiu, a także na kończynach. Po dwóch dniach blednie i znika, nie pozostawiając śladów ani nie prowadząc do łuszczenia się skóry. Wraz z ustąpieniem tych zmian, wyraźnie poprawia się stan chorego. Dorośli cierpią na rumień nagły rzadko, tylko jeśli nie chorowali na niego w dzieciństwie. Przebieg choroby jest u nich łagodny i obrazem klinicznym przypomina mononukleozę.

Leczenie i rokowania

Sporadycznie gorączka trzydniowa może prowadzić do powikłań neurologicznych i zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Diagnozę stawia się na podstawie objawów, można także wyizolować z krwi pacjenta przeciwciała przeciw HHV-6. Choroba nie poddaje się leczeniu, nie można także skrócić czasu jej trwania, ale rokowanie jest dobre, nawet jeśli u dziecka wystąpią drgawki. Rumień nagły ustępuje w ciągu kilku dni, nie pozostawiając w organizmie żadnych zmian. U dzieci stosuje się jedynie leczenie objawowe, mające na celu złagodzenie gorączki – podaje się ibuprofen lub paracetamol oraz uzupełnia płyny, zwłaszcza jeśli występuje biegunka. Po tym czasie wirus przechodzi w postać latentną i pozostaje do końca życia w zwojach nerwowych w formie uśpionej.

Jeśli masz doświadczenie w tym temacie, bardzo prosimy o Twój komentarz. Podziel się swoją wiedzą z innymi mamami, wzbogać tę stronę!

Potrzebujesz włączonego javascript, aby móc komentować.

Dodaj komentarz

Imię E-mail (nie będzie widoczny) Treść komentarza Wpisz powyższy kod (zabezpieczenie) 2000